De Arzúa tiña que ser: O paisano aparcou como lle petou, ou ben quixo sair polo camiño máis curto. O caso é que agora nin para diante nin para atrás. Bon é que me alegraron algo esta fria mañá de luns, na que inda me dura unha migraña anticiclónica, e o sol comeza a molestar nos ollos pero sen quentar as umbras.
A ver como resolve esta xentiña, ao mellor ata tentan levantalo a pulso.
Eu non sei, pero para min que ata doblou algo :)
Se fose polas escaleiras, ao mellor nin se enteraba, e baixaba, é unha nova modalidade. Hoxe non o vou probar, ademais non aparquei na praza, hoxe non.
No hay comentarios:
Publicar un comentario